Ik heb in mijn leven, al vanaf mijn jeugd, vanuit mijn gezin, relaties, werkgevers en andere situaties, behoorlijk wat naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Soms met woorden, soms met blikken, soms met stiltes die harder binnenkwamen dan welk geluid ook. En je weet, de dingen die het universum op je pad gooit, kunnen een flinke dosis onzekerheid met zich meebrengen. Misschien stond ik er te veel voor open, misschien was het van mijn gezicht af te lezen.
In mijn jeugd voelde ik me zelden op mijn gemak in mijn eigen huid. Ik had dikke, donkere wenkbrauwen, jeugdpuistjes en was voor een vrouw vrij lang. Na de bevalling van mijn eerste kind begon mijn gewicht te schommelen, iets wat me jarenlang heeft beziggehouden. Niets dramatisch, zou je zeggen, maar al die kleine dingen vormen je. Ze nestelen zich in je hoofd, ze kleuren hoe je naar jezelf kijkt, hoe je jezelf presenteert.
Een reis naar innerlijke kracht
De afgelopen jaren heb ik geleerd tevreden te zijn met mezelf. Ik ben van mezelf gaan houden, écht houden. Mijn eigen gezelschap is niet langer iets dat ik verdraag, maar iets waar ik van geniet. Dat is weleens anders geweest. Nu vertrouw ik op mijn intuïtie, op mijn kunnen, op mijn veerkracht. En dat is een rijkdom die geen enkel oordeel of vooroordeel kan wegnemen.
Ik weet inmiddels: zelfliefde is geen luxe, het is levensnoodzaak. Het is de basis van rust, creativiteit en groei. En als ik iets heb geleerd, dan is het dit, zodra je ophoudt te vechten tegen wie je bent, begint het leven pas echt te stromen. Soso lobi, Simone
Mijn geloof in mijn eigen kunnen en verschijning werd op de proef gesteld. Ik voldeed niet aan het ideaalbeeld, althans, dat dacht ik zelf. Natuurlijk hoor je overal dat iedereen uniek en mooi is, maar de manier waarop je naar jezelf kijkt is vaak vertekend. What you see is what you get, maar wat je denkt te zien is lang niet altijd de werkelijkheid. De wereld om je heen, de meningen, de opmerkingen, de tegenslagen: ze laten hun sporen na.
Te lang, te dik, te wit voor een Surinaamse. Zinnen die ik nog hoor. Redenen waarom ik soms over het hoofd werd gezien, verkeerd werd begrepen of simpelweg niet werd gekozen. Het is de realiteit van mijn ervaring, en ik draag die herinneringen met me mee, niet als last, maar als onderdeel van wie ik ben geworden.
Van zelftwijfel naar zelfliefde
Ook mijn kunnen werd vaak onderschat, of beter gezegd: ik onderschatte mezelf. Ondanks alle opleidingen, cursussen en uiteenlopende interesses, vond ik het vaak ‘net niet’. Ik had het gevoel dat ik altijd nét buiten de lijnen kleurde. In gesprekken klapte ik soms dicht, waar ik achteraf precies wist wat ik had willen zeggen. Non-verbaal en op papier kwam ik sterker uit de verf dan verbaal. En eerlijk, dat is soms nog steeds zo. Maar tegenwoordig besteed ik daar geen energie meer aan.
Denk wat je wilt, zie wat je wilt, ik weet beter. Ik voel geen behoefte meer om mezelf te verdedigen of uit te leggen dat het anders zit. Jouw mening is van jou, en dat is prima. Ik weet wie ik ben, waar ik vandaan kom en wat ik waard ben.
LEES OOK
Ik wil dat mijn leven iets betekent
Het lijkt een eenvoudige vraag, maar zodra je hem hardop uitspreekt, voel je meteen hoe complex hij is. Toch begint het vaak bij iets heel alledaags. Je staat op, je kleedt je aan, je eet je ontbijt of slaat het over omdat je haast hebt, je werkt je uren weg, je komt thuis, kookt, doet het huishouden, zakt uitgeput op de bank en kruipt daarna weer onder de dekens om de volgende ochtend precies hetzelfde te doen. De cyclus herhaalt zich als een vastgelopen plaat. Voor veel mensen is dit niet zomaar een fase; het ís hun leven. Niet iedereen heeft de luxe om ‘op de pauzeknop te drukken’. Rusten op je lauweren is weggelegd voor een kleine groep. En een leven als miljonair, vrij van tijdsdruk, stress en verplichtingen, is nog zeldzamer. De meeste mensen draaien mee in een systeem waarin je hard werkt om nét genoeg te verdienen om rond te komen. Soms zelfs minder dan genoeg. De middenklasse schuift langzaam richting de categorie ‘werkende armen': mensen die fulltime werken, maar nauwelijks iets opbouwen. Hoe kun je dan nog nadenken over zingeving als de dag grotendeels bestaat uit verplichtingen? Toch ontkom je niet aan de vraag: Waar leef ik voor? Wat maakt mijn leven bijzonder, waardevol of noemenswaardig? Wat is mijn bijdrage? Laat ik iets achter?
Netwerken, wat is het nut?
We leven in een tijd waarin netwerken belangrijker lijkt dan ooit. Iedereen is ergens wel lid van, een beroepsgroep, een ondernemersnetwerk, een appgroep, een online community. Ik ook. Sterker nog, ik zit in heel wat groepen. Soms voelt het alsof mijn telefoon overuren draait van de berichten, uitnodigingen en aankondigingen die dagelijks binnenstromen. Alles draait om verbinden, samenwerken en kennisdelen. Maar eerlijk? Vaak blijft het bij woorden, bij digitale schouderklopjes of een vluchtige like. En dat zet me aan het denken: wat is het echte nut van al die netwerkgroepen?
Hoe je jouw winti’s in balans houdt
De Spirituele APK: Hoe je jouw winti’s onderhoudt en in balans houdt
Hoezo, welke overgang?
Ontdek hoe zelfzorg, herstel en veerkracht helpen om stralend en gemotiveerd door de overgang en lichamelijke uitdagingen te blijven.
Hoe ik mijn eigen waarde herontdekte
Ik heb in mijn leven, al vanaf mijn jeugd, vanuit mijn gezin, relaties, werkgevers en andere situaties, behoorlijk wat naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Soms met woorden, soms met blikken, soms met stiltes die harder binnenkwamen dan welk geluid ook. En je weet, de dingen die het universum op je pad gooit, kunnen een flinke dosis onzekerheid met zich meebrengen. Misschien stond ik er te veel voor open, misschien was het van mijn gezicht af te lezen.
Groei door Creatieve Veerkracht
Soms dwaal ik af in gedachten. Wat ligt er nog voor me, welke mogelijkheden zijn er nog te ontdekken? Zoveel is al bedacht, gemaakt, gevormd en toch blijft er iets dat trekt: de drang om te verfijnen, om iets bestaands opnieuw betekenis te geven. Mijn pad tot nu toe is een mozaïek van ervaringen, Koken, Radio maken, Ontwerpen, Schrijven. Elk stukje vertelt iets over wie ik ben. Misschien ligt mijn kracht juist in die veelzijdigheid: het vermogen om te verbinden, te creëren, te inspireren. En ergens, tussen al die wegen, wacht die ene nieuwe uitdaging die niet alleen toevoegt, maar ook weer laat vonken. Als de vonk in mijn hoofd overslaat, ontstaan er soms geweldige ideeën, althans dat denk ik dan.
Ontdek hoe je uniek drukwerk maakt
Van Idee tot Ontwerp: Ontdek hoe je uniek drukwerk maakt
Reactie plaatsen
Reacties