Wat is het doel van ons leven, sta je daar weleens bij stil?
Het lijkt een eenvoudige vraag, maar zodra je hem hardop uitspreekt, voel je meteen hoe complex hij is. Toch begint het vaak bij iets heel alledaags. Je staat op, je kleedt je aan, je eet je ontbijt of slaat het over omdat je haast hebt, je werkt je uren weg, je komt thuis, kookt, doet het huishouden, zakt uitgeput op de bank en kruipt daarna weer onder de dekens om de volgende ochtend precies hetzelfde te doen. De cyclus herhaalt zich als een vastgelopen plaat. Voor veel mensen is dit niet zomaar een fase; het ís hun leven. Niet iedereen heeft de luxe om ‘op de pauzeknop te drukken’. Rusten op je lauweren is weggelegd voor een kleine groep. En een leven als miljonair, vrij van tijdsdruk, stress en verplichtingen, is nog zeldzamer. De meeste mensen draaien mee in een systeem waarin je hard werkt om nét genoeg te verdienen om rond te komen. Soms zelfs minder dan genoeg. De middenklasse schuift langzaam richting de categorie ‘werkende armen': mensen die fulltime werken, maar nauwelijks iets opbouwen. Hoe kun je dan nog nadenken over zingeving als de dag grotendeels bestaat uit verplichtingen? Toch ontkom je niet aan de vraag: Waar leef ik voor? Wat maakt mijn leven bijzonder, waardevol of noemenswaardig? Wat is mijn bijdrage? Laat ik iets achter?
De sleur en de drang naar betekenis
De dagelijkse sleur is als een gordijn dat langzaam naar beneden zakt. Je merkt het niet meteen, het gebeurt geleidelijk. Wat eerst voelt als structuur, wordt routine, en wat routine was, wordt soms leegte. Je functioneert, maar voel je ook dat je leeft? Soms vraag je jezelf af of je een doemdenker bent als je dit soort gedachten toelaat. Maar de waarheid is dat dit ongemak juist iets laat zien: je innerlijke behoefte aan betekenis. Het feit dat je het je afvraagt, betekent dat je wakker bent, dat je niet simpelweg wilt voldoen aan wat het leven blijkbaar van je vraagt. Je wilt dat jouw aanwezigheid ertoe doet. En dat is menselijk. Ieder mens wil, op zijn eigen manier, gezien worden. Niet per se beroemd, maar erkend. Dat je bestaan waarde heeft, al is het maar in een klein kringetje.
We leven in een periode waarin het leven aan de buitenkant vaak schittert. Sociale media staan vol successen, luxe vakanties en perfecte carrières. En hier zit precies het probleem: we vergelijken onze realiteit met andermans hoogtepunt. Terwijl jij misschien net je rekeningen zit te sorteren, zie je iemand anders poseren op een tropisch eiland. Terwijl jij twijfelt of je überhaupt nog energie hebt om die ene studie of dat ene project op te pakken, lijkt iemand anders moeiteloos door het leven te vliegen.
Het is logisch dat je dan gaat twijfelen. Want als anderen zoveel bereiken, waarom lukt het jou dan niet? Maar die vergelijking is vals. Je vergelijkt immers nooit de volledige context. De innerlijke strijd van de ander zie je niet. We denken vaak dat betekenis groots moet zijn: een bedrijf starten, een boek schrijven, een uitvinding doen, de wereld verbeteren. Maar betekenis zit net zo goed in kleine momenten: een kind dat je iets geleerd hebt, iemand die je hebt geholpen, een gesprek dat iemand niet vergeet. We onderschatten dat enorm. Omdat het niet tastbaar is. Je kunt het niet meten, niet factureren, niet op LinkedIn zetten. Maar het is er wel. Het doel van het leven, of in ieder geval één van de doelen, zit in verbinding. Je merkt het zodra je iemand iets geeft, zonder iets terug te verwachten: een advies, een glimlach, een helpende hand, een compliment, een luisterend oor. Dan voel je iets. Iets warms, iets van waarde.
De vraag blijft: waarom wil ik dat mijn leven iets betekent?
Misschien hoeft het niet groots. Misschien hoeft het niet perfect. Misschien hoeft het niet zichtbaar. Maar het moet echt zijn. Omdat we diep vanbinnen weten dat we meer zijn dan onze agenda’s, onze taken en onze verplichtingen. Omdat we voelen dat er een kern in ons zit die gezien wil worden, die wil bijdragen aan iets dat groter is dan alleen overleven. Betekenis geven aan je leven betekent niet dat je wereldschokkende prestaties moet leveren. Het betekent dat je je plek durft in te nemen. Dat je je eigen waarde erkent. Dat je niet klakkeloos meegaat in de sleur, maar af en toe de vraag durft te stellen: wat wil ik hiermee? En het mooie is: betekenis kun je elke dag opnieuw creëren. Je hoeft niet te leven als miljonair om waardevol te zijn. Je hoeft niet perfect te zijn om indruk te maken. Je hoeft alleen bewust te zijn van wat jij toevoegt, op jouw manier. Misschien is dat wel het doel van ons leven: niet om groots te zijn, maar om echt te zijn. Niet om gezien te worden door de wereld, maar door de mensen die ertoe doen, inclusief jezelf.
Soso lobi, Simone
Hier zijn enkele inzichten die je dichter bij betekenis kunnen brengen:
1. Sta af en toe stil al is het maar vijf minuten
Het leven trekt je vooruit als een trein op hoge snelheid. Als je nooit uitstapt, zie je niets. Even stil staan, letterlijk of figuurlijk, geeft ruimte voor bewustwording. Dat kan tijdens een wandeling, onder de douche, of vlak voordat je gaat slapen. Je hoeft er niet meteen een groot levensplan voor te maken.
2. Luister naar de signalen van je eigen leven
Je lichaam, je emoties, je frustraties, ze vertellen je precies waar en wanneer het schuurt. Soms geven ze zelfs hints over wat je zou moeten veranderen. Het zijn geen obstakels, maar kompasnaalden.
3. Zie je eigen verhaal als iets waardigs
Het leven dat jij hebt geleid met al zijn tegenslagen, omwegen en vragen is niet minder waardevol dan dat van iemand met een perfect plaatje. Je ervaringen maken jou tot iemand die iets te delen heeft. Juist daarom kun je een indruk achterlaten.
4. Laat je niet misleiden door de illusie van perfectie
Perfectie bestaat niet. En zelfs als het zou bestaan, zou het je geen voldoening geven. Betekenis ontstaat niet uit perfectie, maar uit echtheid.
5. Bedenk wat jij wilt achterlaten
'Legacy' klinkt groot, maar het begint klein. Misschien wil je je kinderen iets leren, of iemand anders inspireren. Misschien wil je je creativiteit de wereld in sturen. Misschien wil je met jouw verhaal anderen helpen hun verhaal te begrijpen. Alles telt.
Reactie plaatsen
Reacties